32. What am I suppose to do when the best part of me was always you.

 L I S T E N
 żeby napisać ten rozdział, musiałam przeczytać pół swojego bloga, żeby przypomnieć sobie co tam sie miało dziać :P
~~

Tydzień przed ślubem Zatorskich przyjechała Aga z Jaroszem, chwilę u nas posiedzieli, a potem pojechali w stronę Bełchatowa. Ja planowałam w czasie jak w jeden poranek przygotować pannę młodą, siebie, Agę i pewnie znajdą się jeszcze jakieś ciotki które też chętnie skorzystają, no bo przecież 'jak już tu jesteś..' :)

4 dni przed ślubem zadzwoniła do mnie Kama z prośbą, żebym już przyjechała, że będę mieszkała już w miejscu gdzie odbędzie się wesele z siatkarzami którzy są wcześniej, a z moim zmysłem pomogę trochę w dekorowaniu sali, otoczenia i ogolnie będę wsparciem dla Kamy która strasznie panikuje.. Zgodziłam się od razu
-Ben- zakręciłam się koło niego, gdy wyszedł z łazienki- od kiedy masz wolne ? -
-Dopiero piątek mam wolny, w czwartek jeszcze mam masę klientek-
-I nie da się nic z tym zrobić ?
-No nie, obiecałem już.. a co się stało?-
-Dzwoniła Kama i chce, żebym już tam pojechała, bo się strasznie stresuje i chce żebym jej pomogła..- objęłam go w pasie i delikatnie chwyciłam za ręcznik, który miał tam przewiązany.
-No nie wiem, nie wiem-nachylił się nade mną-ale pojedziesz pociągiem? Bo nie będziemy potem wracać na dwa auta..- ah! jaki on romantyczny.
-No dobra..- przeciągnełam ostatnią literkę a palcem zakreśliłam linię od jego szyi do pasa, on w tym czasie zaczął gryźć moją szyję
-Spóźnię się do pracy- wycharczał mi do ucha, ale nie przestawał dotykać mojego ciała
-Nie pierwszy i nie ostatni raz- powiedziałam i jednym ruchem zdjęłam ręcznik z jego bioder. Nie pozostał mi dłużny i szybko zrzucił ze mnie moją długą koszulkę do spania, tak że zostałam w samych majtkach. Jednak nawet ich nie miałam długo na sobie...

Ben wyszedł do pracy, a ja zaczęłam pakować najpotrzebniejsze rzeczy, kufer z kosmetykami... uzbierało się tego na serio dużo.. Zastanawiałam się jak to zabrać, gdy zadzwonił telefon
-Halo ? - nawet nie popatrzyłam na wyświetlacz
-Dzwoniła do mnie Kama, i jadę właśnie z Żywca ze swoimi rzeczami i mogę Was zabrać po drodze jak chcecie-
-Po pierwsze CZEŚĆ Panie Bartman, po drugie spadasz mi z nieba, bo Ben dołączy do nas dopiero w piątek i miałam jechać  pociągiem a mam milion rzeczy do zabrania...-
-Milion? Tyle mi się nie zmieści do auta, ale pół bagażnika ewentualnie możesz zapełnić-  zaśmiał się.
-I Kama tak specjalnie do Ciebie dzwoniła ? -
-Ja dzwoniłem do niej, że już jadę i ona wspomniała coś o Was to stwierdziłem że mogę pomóc i się przydać-
-Czy Ty prowadzisz i ze mną rozmawiasz ? -
-Tak, ale na głośnomówiącym, więc spokojnie. Twój głos rozbrzmiewa mi po całym samochodzie- powiedział, a ja się uśmiechnęłam.
-O której będziesz?-
-Za 10 minut-
-Co ? Jedziesz z Żywca i dopiero teraz mi dzwonisz? przecież jeszcze muszę dopakować parę rzeczy..-
-Spokojnie, poczekam, mam nadzieję że masz cos w lodówce ?-
-Coś tam się znajdzie..-
-To do zobaczenia za chwilę- powiedział i się rozłączył
zaczęłam biegać po mieszkaniu i panikować, zamiast spokojnie rozplanować co zrobić.. Stwierdziłam że może się ubiorę, choć przecież muszę się pakować, a Zbyszek pewnie głodny i co ja mam teraz zrobić? Miotałam się tak chwilę, gdy usłyszałam klakson. Wyjrzałam przez okno i zobaczyłam jego. W jeansach, sportowych butach, t-shircie, a na nim koszula w kratkę.. do tego okulary przeciwsłoneczne i ten uśmiech, gdy zobaczył Chucka merdającego ogonem na jego widok..
Otworzył sobie bramę i wjechał do środka. Wyszedł z samochodu, a ja otworzyłam drzwi do domu. Zrobił trochę dziwną minę, ale przyszedł i mocno mnie przytulił, i jak to ma w zwyczaju podniósł mnie jeszcze do góry.
-Miałeś tak nie robić- powiedziałam
-Po pierwsze to CZEŚĆ. Po drugie witasz mnie w majtkach i koszulce, po trzecie, lubię Cię tak podnosić.-
teraz sobie uświadomiłam że stoje przed nim w swojej pseudo piżamie, dobrze że chociaż majtki ubrałam :D
-Wejdź, ja się pójdę przebrać a Ty się rozgość-
Byle jaki kok z włosów, make-up no make-up, luzny t-shirt i krótkie spodenki ze starych jeansów, 7 minut i już byłam w kuchni, skąd dochodziły do mnie tajemnicze zapachy
-Co to ?- starałam sie zobaczyć, jednak wielkie ciało siatkarza mi zasłaniało kuchenkę.
-To moja magiczna jajecznica, nie możesz paczeć!-
-Magiczna ? Mam nadzieję, że nie używałeś magicznych grzybków do niej ?-
-Nie znalazłem nigdzie w kuchni, a masz?- zapytał z poważną miną, ale momentalnie zaczął się śmiać.
-Wyjmę jakieś talerze-
-Nie, po co? nie będziemy brudzić, zjemy z patelni, to się nazywa oszczędność moja droga- powiedział i położył patelnie z jajecznicą z pomidorami i szynką przede mną, wręczył mi widelec do ręki, postawił koło tego bułki, które pewnie przywiózł ze sobą, bo ja miałam dopiero iść na zakupy.
-Smacznego- powiedział i zaczął jeść. Jako że byłam nawet głodna, to nie musiał mnie dług zachęcać
-Mmmhmmm pyszne- powiedziałam z pełną buzią- co to za magiczny skladnik?-
-Moja tajemnica, mówiłem, może kiedyś się dowiesz jak zasłużysz- podniósł brwi do góry i uśmiechnął się- a teraz to wcinaj, musisz mieć dużo siły na wesele, bo zamierzam się wytańczyć za wsze czasy- zaśmiał się i dał Chuckowi plasterek szynki, bo ten nie odstępował go na krok.  Po zjedzeniu pozbierałam naczynia i chciałam je umyć
-O nie nie, ja zmywam, a Ty idz się pakować bo nie dojedziemy tam dzisiaj..- powiedział i włączył radio.
Szybko spakowałam najpotrzebniejsze rzeczy, przyniosłam je pod drzwi, a Zbyś mył sobie naczynia, nawet te po wczorajszej kolacji..
Przyczaiłam się z tyłu i uderzyłam go w tyłek z całej siły. Przestraszył się podskoczył i głową uderzył w szafkę
-Kobieto! Krzywdę mi kiedyś zrobisz- powiedział i odłożył ostatnią szklankę do półki. Odwrócił się i pochlapał mnie wodą, która ociekała po jego dłoniach.
-Ej, zimne!-
-Może w zamian za guza na głowie miałem jeszcze chlapać Cię ciepłą wodą ?! Nie ma tak dobrze.- Zaśmiał się i zbliżył i.. wytarł ręce w moją koszulkę
-Co Ty robisz ?! jesteś głuuuuuuuuuuuuuuuuuupi- krzyknęłam, ale on tylko objął mnie, podniósł lekko i posadził na blacie. Patrzyliśmy sobie w oczy, nasze twarze sie zbliżyły, jednak w ostatnim momencie odwróciliśmy je tak, że się przytuliliśmy. Odsunął się lekko ode mnie, nieśmiało uśmiechnął i
-Komu w drogę temu czas- powiedział, podał mi rękę żebym mogła zejść i udaliśmy się do samochodu. Chuck został, Ben miał go w piątek odwieźć do znajomych zanim do nas dojedzie.
Usiedliśmy w aucie i az do wyjazdu z Krakowa jechaliśmy w ciszy, potem w radiu zaczęły lecieć fajne piosenki, więc darliśmy się na całego, nawet przy otwartych oknach. Po drodze wstąpiliśmy na gofry, o których ktoś wspomniał w radiu i musieliśmy zatrzymać się koło jakieś budki. Oczywiście Bartman musiał się umazać i dalszą podróż jechał bez koszulki. Panowi z TIR'ów, innych samochodów i chodnika dziwnie na nas patrzyli, miałam już tego dość, dlatego też zdjęłam swoją koszulkę.
Zbyszek tylko popatrzył, pokiwał głową i jechał dalej z uśmiechem na ustach, śpiewając wszystko co leci.


~~~~
przepraszam, że tak długo musiałyście czekać ! :*
pozdrawiam :* :)