30.It's like wishing for rain when you're standing in destert.

Spędziłam jeszcze w Krakowie parę samotnych dni, Ben dzwonił, ale tylko raz dziennie, bo miał dużo pracy..
Siatkarze też się nie odzywali za bardzo bo trwały przygotowania do Memoriału Wagnera.  Siedziałam w domu sama i nudziłam się, aż do czwartku przed memoriałem. Siedziałam z kubkiem kakaa w kuchni gdy nagle.

-Mam dla Ciebie niespodziankę!- krzyknął na wejściu Ben
-Ben? Co Ty tu robisz? Przecież miałeś wrócić dopiero w niedziele..-
-Uciekłem, powiedzieli że jestem za dobry i wysłali mnie do domu.-
-Ta, jasne już Ci wierze.. Jaka niespodzianka?!-
-Nic za darmo, daj całusa- rzuciłam się na niego i cmoknęłam w usta.
-Tylko tyle?-
-Powiedz co to za niespodzianka, to może będzie więcej...- usiadłam na blacie, rozchyliłam nogi tak, że stał pomiędzy nimi, twarzą do mnie. Wyjął jakąś kopertę z tylnej kieszeni i zamachał mi przed nosem.
-Co to ? - wyrwałam mu ją -Aaaa! nie wierze!- rzuciłam się na niego i zaczęłam namiętnie całować. Rękami błądziłam po jego ciele, a on po moim. Nasze stęsknione siebie ciała szybko połączyły się w jedność na kuchennej podłodze. A na blacie leżała koperta z której wystawały dwa bilety do Londynu..

 ***

Ben miał wolny piątek więc spożytkowaliśmy jak najlepiej ten czas.. oczywiście w łóżku. Od czasu do czasu wychodziliśmy posiedzieć na huśtawce czy w kuchni na przygotowaniu jedzenia. W całym tym zamieszaniu nie myślałam o tym, że prawie całowałam sie z Bartmanem... No dobra troche myślałam, ale nie tyle żeby się tym zaniepokoić.
W piątek wieczorem otuleni kocem, z gorącym kakao usiedliśmy przed TV i obejrzeliśmy mecz Polska- Iran, bo zaczął się już memoriał. Oczywiście ten mecz wygraliśmy do zera. Tak samo jak kolejne następnych dni. Odbierając złoto i nagrody indywidualne cieszyłam się bardzo że znam właśnie tych ludzi.
Po niedzielnym meczu i dekoracji Ben poszedł się umyć, a ja siedziałam na huśtawce i patrzyłam w gwiazdy.

'Nam nadzieje że patrzysz teraz w niebo tak jak ja. To był dobry weekend, miejmy nadzieję, że forma nie zniknie do igrzysk..'

'Też mam taką nadzieje Zibi. No i znowu zgadłeś, siedzę i patrzę w niebo, wyjątkowo piękne dzisiaj ;)'

'Ben wrócił ? Czy sama siedzisz?'

'Jest, zrobił mi niespodziankę w czwartek wrócił z.... BILETAMI DO LONDYNU!!-

'Fajnie, że będziesz :) nawet nie wiesz jak się cieszę. Asia też ma być, może w jakiś wieczór uda nam sie wyjść z wioski razem, co Ty na to?'

'Z Tobą zawsze. :) a tak w ogóle to gratuluje zwycięstwa! Pozdrów chłopaków ode mnie, bo lecę do Bena. Buźka :*'

'Chłopaki dziękują, a ja lece spać, jutro wielkie pakowanie i Londyn czeka.. całuski :* '

uśmiechnęłam się po odczytaniu tej wiadomości, jakie to słodkie gdy taki wielki mężczyzna używa takich słów jak 'całuski' :)

W poniedziałek we wszystkich wiadomościach można było natknąć się na wzmiankę o siatkarzach.. teraz sobie przypomnieli. Koło południa odlecieli trenować. A ja... pakowałam nasze rzeczy, nocujemy w kolegi Bena, więc o tyle mamy taniej, że nie musimy wydawać na hotele. Wylecieliśmy 3 dni później, pozwiedzaliśmy trochę miasta, obejrzeliśmy inaugurację w telewizji, byliśmy na 3 meczach... 3 przegranych.. Widziałam miny chłopaków, po 1 meczu, jeszcze mieli w oczach nadzieję.. po 3  już nie było w nich nic.. każdy z nich szedł ze spuszczoną głową i gdzieniegdzie pojawiły się pojedyncze łzy, każdy z nich przytulił się do kogoś z rodziny kto był na meczu. Stałam koło barierki, gdy przechodził Zbyszek i mnie zauważył przecisnął się między ludźmi i mocno się do mnie przytulił. Tulił się i tulił, nie potrzebował żadnych słów.. Szepnął tylko, że 'Asia musiała po 1 meczu jechać..' głos mu drżał.. Brakowało mi oddechu, bo tak mocno mnie tulił, ale nie przeszkadzało mi to. W końcu puścił i bez słowa odszedł z resztą w stronę szatni.

-Co to było ?!- zapytał Ben
-Przyjacielski uścisk-
-Tak długo?-
-Zrozum, przegrali, a wszyscy na nich liczyli.. pomyśl co teraz czują, każdy z nim potrzebuje wsparcia, tym bardziej że jego dziewczyna musiała wyjechać i jest tu sam.-
Na słowa jego dziewczyna, Ben jakoś spuścił z tonu. Wyszliśmy z hali.


~~
jeny, tyle wejść, 8 komentarzy pod ostatnim postem.. coś niesamowitego, postaram się poprawić, no ale od jutra zajecia. :) Ciekawe czy uda sie to wszystko połączyć. Niby wena mi zniknęła, ale ustawiłam motywujące tapety z siatkarzami więc jest lepiej :)
Pozdrowienia z Krakooowa :*

29. Ze mna można tylko pójść na wrzosowisko i zapomnieć wszystko.

Wracałam samochodem z Warszawy do Krakowa. Była noc, bo obudziliśmy się dopiero koło 17, i mimo sprzeciwu chłopaków i tak pojechałam, przynajmniej uniknę korków. Na samą myśl o tym co działo się w nocy cała trzęsę się ze śmiechu.  Jadę w krótkich spodenkach Zibiego, które sięgają mi do  połowy łydki i w jego koszulce, która jest dłuższa od moich sukienek. Chuck siedział sobie z tyłu i opierał głowę na mojej torbie, Biedny trochę przeżył tej nocy.
Wyszliśmy z taxi i wepchnęliśmy Bartka do windy. Na 4 piętrze musieliśmy wysiąść, bo mistrzowi zrobiło się niedobrze. 3 piętra od ściany do barierki..3 schody do góry, dwa do dołu, ważne ze 1 na plusie został :) Chyba godzine wchodziliśmy i zatykaliśmy Kurasiowi buzię żeby tyle nie mówił, bo sąsiadów obudzi. Gdy doszliśmy Bartek od razu poszedł do sypialni spać, a ja do łazienki zmyć makijaż.
-Idziemy na spacer?- zajrzał do łazienki Zibi. Dziwnie na niego spojrzałam- w sensie z Chuckiem.-
-No jasne, tylko... pożycz jakąś bluzę, proszę- Założyłam na stanik to co mi podał, wielka bluza z kapturem, do tego znalazłam jakieś legginsy. Jeszcze przy wyjściu zobaczyliśmy czy z Bartkiem ok, ale ten spał jak małe dziecko. Zabraliśmy Chucka i wyszliśmy z mieszkania. Spacer w ciszy, to coś co lubię.
-Nie jest Ci zimno?-
-Nie, Twoja bluza jest wyjątkowo ciepła- uśmiechnęłam się - Dziękuje.-
-Ale nie tylko za bluzę dziękuje, za to że mogę się u Ciebie zatrzymać.-
-Daj spokój. Przyjemność po mojej stronie.- ukłonił się. Uderzyłam go po ramieniu i zaczęłam uciekać.
-Ała, za co to ?! Chuck ! gonimy ją !- i rzucili się w pogoń za mną.. No gdzie ja tam do uciekania.. Zbyszek złapał mnie i przewiesił sobie przez ramię.
-Powoli zaczynam się przyzwyczajać do tego, że wszędzie mnie nosisz-
-Proszę bardzo. Takie obciążenie to dla mnie nic - zaśmiał się i postawił mnie na ławce, stałam i pierwszy raz byłam od niego wyższa. Odwrócił się żeby odpiąć Chucka, gdy się wyprostował wskoczyłam mu na plecy
-Wio koniku!-
Myślałąm że zacznie jęczeć i mnie odstawi, a on zaczał biec po parku, między drzewkami, tak że musiałam się w niego wtulić, żeby nie przywalić głową w jakieś drzewo. W końcu padł zmęczony i zeszłam z niego.
-Gupek z Ciebie! Mam do Ciebie radę na przyszłość, nie zostawiaj mnie z Bartkiem sam na sam już.-
-Hahaha a co Ci zrobiła ta wielka małpa?-
-Jeszcze nic, ale kto to wie co on tam ma w głowie-
Usiedliśmy na ławce, słońce lekko wysuwało się już nad horyzont.
-Asia doleciała?-
-Tak napisała sms..-
-Nie dzwoniła?-
-Nie, musiała lecieć się ogarnać na na sesję..-
-Chciałabym tak, ale tylko na parę dni-
-Mogę zostać Twoim fotografem-
-Mam swojego w domu-
-No fakt, Ban robi fajne zdjęcia-
-To nie zdjecia są fajne, tylko ja na nich-
-Skromność przede wszystkim-
-No a jak!- dumnie wypięłam pierś.-
-Zróbmy sobie zdjecie!- wyjął telefon
-Ale że taką sweet focie z ręki ?-
-No dajesz!-
Przysunęłam się do niego, tak że nasze policzki się stykały,
-To może pierwsze zróbmy takie normalne..- nie zrozumiałam o co chodzi.
Uśmiechnęłam się i zrobił zdjęcie, nawet bez makijażu dobrze wyglądam- skromność przede wszystkim!
-Głupie miny teraz -
-Co? - zapytałam z zdziwieniem i dziwnie na niego popatrzyłam, ale on pokazał język i zrobił zdjęcie. Miałam otwartą buzię i uniesione brwi w geście zdziwienia.
-Jeszcze raz, bo nie byłam gotowa!- I tym razem oboje wpadliśmy na pomysł żeby pokazać języki.
-Ale fajnie wyszło!-
-No bo z takimi to nie ma wyjścia, żeby wyszło inaczej-
-Teraz to Ty jesteś taki skromny, że chyba muszę się od Ciebie tego nauczyć-zaśmiałam się- wyślesz mi go potem ?- zapytałam i popatrzyłam na jego twarz, on zrobił praktycznie to samo w tej samej chwili i nasze nosy się dotykały. Jednak żadne z nas nie cofnęło głowy, patrzyliśmy tak chwilę, nasze usta były coraz bliżej, jednak Chuck przybiegł i przyniósł patyk.. Zbyszek potrząsnął głową, zabrał patyk i mu rzucił.
-Przepraszam-
-Za co ? Przecież nic się nie stało, nie ma co gadać- powiedziałam i zadrżałam, bo zrobiło mi się zimno. Nie musiałam długo czekać na jego reakcję. Objął mnie ramieniem i poszliśmy w stronę mieszkania w całkowitej ciszy..
Weszliśmy i usłyszeliśmy tylko głośne chrapanie..
-Kurewa! nie pomyślałem- przeklnął Zibi.
-O czym ? -
-Że została tylko sofa do spania... bo Bartek śpi na całym łóżku, a nawet jakbym go przeniosł na jedna stronę, to ja i tak nie chce z nim spać, Ty chyba też..- popatrzył na mnie
-No nie.. A sofa się rozkłada?-
-Chyba tak, nie sprawdzałem nigdy-
Pomęczyliśmy się, ale udało się rozłożyć kanapę. Do tego ja dostałam wielki ciepły koc, a Zibi zabrał sobie jakiś mały skrawek. Jako że jędzą nie jestem, przykryłam go swoim kocem, ale nie zauważył bo już spał, tak niewinnie.. Obróciłam się na drugi bok i zasnęłam..



~~~~
dziękuje za 6 tysiaków wejść,  raduję się jak małe dziecko :D
Musiałam jeszcze to opisać, teraz już będzie szybciej wszystko.. Następny post będzie dodany z nowego mieszkania z Krakowa! <3
Czekam na komentarze, pokazujcie się, bo to mnie napędza.

28. Takie to życie dziwne jest, miłość tęsknota scigają się.

Poszliśmy do kuchni, Zbyszek pokroił pizzę, zabraliśmy po kawałku i usiedliśmy na sofie w salonie, wokół małego stolika.
-Nawet dobre- powiedziałam z pełną buzią
-Nie mówi się z pełną buzią- mówiąc to Bartkowi wypadł kawałek pizzy z buzi
-Odezwał się- wymamrotał pod nosem Zibi, oczywiście z zapchaną buzią. Zaczęliśmy się śmiać i krztusić. Na szczęście był Chuck, który 'poodkurzał' resztki dookoła nas. Zjedliśmy wszystko więc pora sie jakoś przygotować. Ja zabrałam swoje kosmetyki i stałam w przedpokoju przed lustrem. Bartek grzebał w szafie Zibiego, a sam właściciel mieszkania prasował sobie koszulę i przyglądał się mi.
-Co robisz? -
- Podkręcam rzęsy..-
-Aa- zrobił dziwną minę i pewnie zastanawiał się nam milionem innych rzeczy których używałam, a o których on nie miał pojęcia. Bartek wybiegł z sypialni Zbyszka
-Mogę?- pokazał niebieską koszulę w kratę
-Jak nie zniszczysz to możesz-
Szybko ją ubrał, Zbyszek skończył prasować i też założył swoją. No no, wyglądali nieziemsko, ależ my mamy przystojnych siatkarzy ! Stałam i się im przyglądałam.
-Co Ty tak paczysz?-
-Po to mam oczy, żeby paczeć. A poza tym to świetnie wyglądacie. Na pewno chcecie iść ? -
-A czemu mielibyśmy nie chcieć ?-
-Po 1. milion napalonych fanek, po 2. ja z milionem napalonych fanek. Nie macie szans przeżyć.-
-Ona ma racje Zbychu, zamknijmy ją w łazience i uciekamy!- powiedział Bartek i wziął mnie na ręce. Dostał pięściami po plecach, prawie bym go kopła, ale Zbyszek trzymał moje nogi, dopiero jak zagroziłam że będę gryźć, Bartek stwierdził, że on się nie bawi, i musi mnie odłożyć, bo to bardzo boli. Zbychu powiedział, że z niego mięczak, a Kuraś, że nie musi niczego udowadniać i że może on sam się kiedyś przekona i go zrozumie. Filozoficzne gadki siatkarzy zawsze spoko. Poprawiłam sukienkę, pogłaskałam Chucka, ubrałam żakiet i szpilki, i mogliśmy wychodzić. Wsiedliśmy do taksówki i ruszyliśmy w stronę centrum, mówiłam, że mogę zabrać auto, no ale oni od razu 'jak to tak bez picia, to nie impreza' itp, no i że nie zmieszczą się tam po pijaku.. Już po drodze było tyle śmiechu, że nawet kierowca nie mogł się powstrzymać. Siedziałam z przodu, a dwa wielkoludy z tyłu.
-Trzeba było zamówić taksówkę bagażową, albo tira, żebyście się mogli pomieścić.- powiedziałam, gdy po raz kolejny Zbyszek wbił mi kolano w plecy przez fotel - Bardziej do przodu się nie przesunę, bo będę jak glonojad przyczepiona do szyby- każdy z nas to sobie wyobraził i znowu w salwach śmiechu dostałam 5 razy kolanem po plecach, na szczęście dojechaliśmy na miejsce, oczywiście nie obyło się bez autografów do pana kierowcy.
Weszliśmy do klubu który znajdował się w piwnicy, było trochę chłodno, ale zostałam zapewniona że mnie rozgrzeją za chwilę. Oczywiscie po drodze chłopaków zaczepiło parę dziewczyn, ale było juz w sumie koło 23, więc każda była troche wstawiona, dlatego łatwo było nam uciec od nich :D
Podeszliśmy do baru
-Co pijemy?-
-Drinki?-
-No co wy chłpaki ? i będziemy tak siedzieć i sączyć drinki jak laseczki ? Shoty !-
-Jesteś tego pewna Emm?-
-W końcu studiuję.. mam wprawę.-
-Zaczynamy od kamikaze ? -
-Może być-
Złożyliśmy zamówienie, wypiliśmy po 3 na dobry początek i.. chłopaki porwali mnie do tańca. Co to był za taniec, nie to co można spotkać na innych imprezach, nikt nie zachodzi mnie od tyłu i nie obmacuje.. Kolejna przerwa, tym razem pijemy już czystą wódkę, po 2 i znowu na parkiet. I tak w kółko, nie obyło się bez robienia sobie jaj, jak na przykład tańczenie nie do rytmu, skakanie  i inne wygłupy przy wolnych piosenkach. Podeszliśmy do baru
-Ja dziękuje, mała przerwa, bo nie doprowadzicie mnie do domu- powiedziałam- ide przypudrować nosek, czekajcie na mnie!- pogroziłam im palcem i zostawiłam. W toalecie spotkałam się z paroma wrogimi spojrzeniami, ale co tam, przecież ja się ich nie boję, mam dwóch osobistych ochroniarzy przy sobie. Wróciłam do nich, ale Bartka nie było, porozumiewawczo machnęłam głową do Zbyszka a on tylko wzrokiem wskazał mi Bartka na parkiecie z jakaś brunetką. Do tego ledwo się trzymał na nogach..
-Jak on wygląda..- załamałam ręce
-No, może się zbieramy? Zanim narobi tu małych Kurasiąteczek..- zaśmialiśmy się
-Ciężko będzie go on niej odczepić..-
-Wierzę, że Ci się to uda, pokuś go ja ide złapać taksówkę- cmoknął w powietrzu i skierował się do wyjścia.
-Tak, zostaw mnie z tym wielkim nawalonym, napalonym olbrzymem samą, co tam..- skierowałam się na parkiet i zakręciłam koło Kurasia. Zauważył mnie, jednak brunetka nie dawała za wygraną, ocierała się o niego, traktowała jak rurkę w tanim barze go-go.. Podeszłam bliżej, wspięłam sie na palce i wyszeptałam mu coś do ucha. Ten od razu opuścił blondynkę, podszedł do baru po jakiegoś drinka i udaliśmy się do wyjścia.
-Po co mu ten drink?-
-Rano będzie mi się chciało pić.- wymamrotał Bartek-
-Jak go tu sprowadziłaś ? -
-Moja slodka tajemnica -
-Dobra wpakujmy go, może do przodu, żeby było mu wygodniej, nie wiadomo co wymyśli-
-Ja nic nie wymyśle, bo nie myyyyśle- śpiewająco stwierdził Bartek. Zaczęliśmy się śmiać i pomogliśy mu wstać i wcisnąć się w taksówkę.
Siedząc ze Zbyszkiem z tyłu poczułam tylko jego głowę na swoim ramieniu, spojrzałam na niego i zobaczyłam że zasnął.. Niestety musiałam go obudzić, bo zbliżyliśmy się do mieszkania.
-Zibi..- pogłaskałam go po twarzy - Zbyszek- potrząsnęłam - Zbigniew!- krzyknęłam do ucha. Dopiero taki wstrząs go obudził.
-Co jest, co się stało ?-
-Dojechaliśmy, trzeba Bartka wyciągnąć, bo też zasnął..-


~~~~
i jak ? dzięki za wszystkie komentarze, to serio mnie motywuje :) Choć pod koniec tygodnia będzie ciężko, bo w poniedziałek się wyprowadzam, to i tak znajde czas żeby pisać :*

Jak będę tak pisać, to do igrzysk dojdziemy za 20 rozdziałów, musze trochę chyba przyspieszyć akcję.. :)

27. Nie poganiaj mnie bo tracę oddech.

Stwierdziłam, że nigdzie mi się nie spieszy i mogę stać pod prysznicem tyle ile chce.. Niestety moje plany pokrzyżował brak ciepłej wody, po około 10 minutach..
-Zajebiście- mruknęłam pod nosem.
Wyszłam, owinęłam się ręcznikiem, na włosach zrobiłam turban. Już otwierałam torbę, żeby zobaczyć co w ogóle zapakowały mi dziewczyny gdy usłyszałam głośne
-Kurewa!- wybiegłam z łazienki żeby zobaczyć co się stało. Bartek stał i trzymał się za czoło, a Zibi zwijał się ze śmiechu, gdy mnie zobaczyli ucichli. No tak mam na sobie ręcznik ledwo zakrywający pośladki i pełno kropelek wody na ramionach.
-Co sie stało?- zapytałam
-Otwierałem półkę no i...- Zibi znowu zaczął się śmiać. - Bartek stał i dostał drzwiczkami.- teraz to i ja buchnęłam śmiechem.
-Bardzo, kurewa śmieszne. Jak tak dalej pójdzie to będę miał więcej siniaków i innych zadrapań po tym wieczorze niż po całym sezonie..-
-Z Wami jak z dziećmi.- wróciłam do łazienki i wyjęłam z torby kosmetyczkę, myjąc zęby szukałam w torbie jakiegoś dresu, ale dziewczyny zapakowały mi same... sukienki, które przeznaczone są na imprezy i wielką kposmetyczkę. Nawet nie ma koszulki do spania. A wszystkie rzeczy po dzisiaj są brudne..
-Zajebiście.- kolejny raz w ciągu 5 minut takie słowo. Co miałam zrobić, chodzić nago? Ubrałam jakaś wygodną sukienkę, no ale co z tego jak to była obcisła, bandażowa mini..
Wyszłam z łazienki, a chłopaki nakrywali do stołu. Zibi podniósł głowę i na mnie popatrzył i nakrywał dalej, ale naraz popatrzył po raz drugi i otworzył buzie. Bartek miał oczy jak spodki filiżanek.
-Co Ty masz na sobie?- Zbyszek odzyskał mowę.
-Noo..- zaczęłam się jąkać- tylko to znalazłam w torbie, którą spakowały dziewczyny..-
-No to się laski postarały- Bartek podszedł bliżej i zlustrował mnie z góry do dołu. -Zjedzmy coś i wybywamy z domu, nie marnujmy takiej okazji, jak Emma tak wygląda, co nie Zbychu?-
-No w sumie..- Zbyszek wyglądał jakby mu zaschło w gardle.. 
-Zbyszek, dałbyś m jakaś koszulkę, żebym mogła w niej zjeść i się nie ubrudzić ?- zrobiłam słodka minkę.
-Jasne, już Ci czegos szukam w szafie- i poszedł do sypialni. W tym czasie Bartek podszedł bliżej i szepnął mi na ucho 'kusisz'. Tylko się uśmiechnęłam i zrobiłam krok w stronę kuchni, żeby uniknąć jakiegokolwiek kontaktu cielesnego z Kurkiem.
Usiedliśmy przy stoliku, ja w wielkiej koszulce Zbyszka, która była dłuższa niż moja sukienka.. Zapadła niezręczna cisza..
-Pizza będzie za 10 minut..-
-To ja wyjdę z Chuckiem jeszcze, żeby potem mieć więcej czasu się ogarnać.- zaoferował.. Zbyszek. Wygląda to jakby chciał nas zostawić samych albo po prostu tak polubił Chucka..
-Zostaw, ja z nim wyjdę.-
-W takich ubraniach ?- zapytał.. No tak, gdzie ja w długiej koszulce.. albo w sukience która ledwo zasłania tyłek.
- No fakt..-
-To idę- pozbierał się, ubrał bluzę i poszedł, a my z Bartkiem znowu zostaliśmy sami, czułam się trochę nieswojo, ale zadzwonił mój telefon
-Halo? Cześc Ben- powiedziałam
-Byłam z dziewczynami w Warszawie, a teraz czekam na kolację..- to chyba nie kłamstwo? Bartek tylko dziwnie na mnie spojrzał i podszedł trochę bliżej.
-Tak, tak uważam na siebie i nie robię głupot- zaakcentowałam ostatnie słowa i spojrzałam na Kurasia. Był blisko mnie, za blisko.. - A Ty jak tam ? Fajnie jest ? - zapytałam
-Oo impreza powitalna mówisz... Fajnie się masz, może tez gdzieś wyskoczę.-
-Ja Ciebie też- cmoknęłam do telefonu.
-Ładnie tak kłamać?-
-Nie okłamałam go przecież, tylko ominęłam parę szczegółów.-
Bartek tylko pokręcił głową i poszedł do kuchni. Udałam się za nim.
-Chyba już- powiedział i wskazał na piekarnik. Zobaczyłam że ser na górze nie jest już żółty a raczej brązowy..
-Jasne ze już! Spali się zaraz- powiedziałam i szybko otworzyłam piekarnik, znalazłam jakąś ścierkę i wyjęłam blachę z pizzą, ale przy pokładaniu jej na blat poparzyłam dłoń od środka.. szybko odłożyłam pizzę i syknęłam z bólu i złapałam za rękę.
-Co jest ?  Pokaż mi to-
-Ale to boli- zaskomlałam.
-Włożymy pod zimną wodę i będzie dobrze- pociągnął mnie za rękę w stronę zlewu, nie puszczając mojej dłoni, stanął za mną i skierował dłoń pod wodę.
-Ałć-
-Niezdara z Ciebie-
-Ze mnie ? A kto wylądował dzisiaj na tyłku tyle razy i porwał koszulkę ? - podniosłam głowę żeby zobaczyć jego twarz. Była tak blisko..
-No ale jesteś kobietą, w kuchni nie powinny zdarzać Ci się takie wypadki.-
-Co ? Szowinistyczna świnia, myślisz że jak kobieta to tylko do kuchni ?- wyrwałam rękę i zaczęłam bić go po klacie,
-Holla holla Mała.- złapał mnie za nadgrastki i przyciągnął do siebie
-Przestań! Jesteś okropny, traktujesz mnie jak przedmiot i wykorzystujesz swoją siłe przeciwko mnie- zaczęłam mówić, i nadawałabym dłużej tylko że... zatkał mi buzię swoją wielką dłonią. Więc go ugryzłam.
-Ała!- krzyknął.
W tej chwili wszedł Zbyszek i zobaczył każdego z nas trzymającego się za dłoń.
-Chyba spaliliście moje dzieło.. czuć w całym bloku. Co się wam stało?-
-Ugryzła mnie!-
-Oparzyłam się- powiedzieliśmy jednocześnie.
 -Daj, mam w apteczce spray na oparzenia..- Zbyszek wziął mnie za ręke i poszedł do łazienki.
-Auć, boli i szczypie-
-Jak to zrobiłaś?-
-Przy wyciąganiu pizzy..-
-Ty ją wyciągałaś?  Ależ z tego Kurasia dżentelmen..- zaśmiał się.- powinno pomóc- spryskał mi dłoń. -Więcej nic się nie działo ?-
-Ben dzwonił..-
-i co mu powiedziałaś?-
-Że byłam w warszawie a teraz czekam na kolację..-
-Ale nie powiedziałaś że z nami?-
-ominęłam parę szczegółów..-

~~~
wrzesnien to chyba pechowy miesiąc
1 wybuchła wojna
11 WTC
no i 16...

26. Wake me up in July!

Po paru nieciekawych przygodach, dodaję... może nie zniknie tym razem
**

-Ciekawe jak on wysiądzie z tej windy.-
-To Kuraś, da se rade-
-Dałby, gdybyś nie dorzucił tej torby w ostatniej chwili..- zaśmiałam się. Staliśmy tak chwilę w ciszy..
-Fajnie, że Asia dała radę jednak być.-
-No, ale tyle ją widziałem co na lotnisku.. Nie ma co się teraz rozczulać, winda w końcu zjechała, pakujemy się!-
Wszystko w windzie ja z tyłu podtrzymuje torbę żeby na mnie nie spadła, bo mądry Zbyś, położył jedna na drugiej i wyskoczył z tekstem
-Daj Chucka, wyprowadzę go i zrobie małe zakupy po drodze, zaraz wrócę- Zabrał m ismycz z ręki, wcisnął 7 i zamknął drzwi windy.. Nie zdążyłam nic powiedzieć.
Dotarłam na 7 piętro, ale tak szarpnęło, że torba spadła mi na nogę, przeklinając pod nosem zobaczyłam że ktoś otwiera mi drzwi, był to Bartek... BEZ KOSZULKI!
-Czemu jesteś topless? -  zapytałam gdy pomógł mi podnieść torbę ZB9, patrzyłam w podłogę by ukryć zachwyt? no takie ciało mieć.. zawsze mnie to pociągało, no ale wracajmy do rzeczywistości..
-Wyciągając torby wpadłem na barierkę i trochę się porwała, to ją zdjąłem- no tak, bo lepiej paradować z gołą klatą niż w porwanej koszulce..W końcu udało się wszystko wyjąć z windy, gdy mistrz spostrzegawczości zauważył
-Gdzie jest Zbychu?-
-Poszedł po jakieś zakupy z Chuckiem.-
-Aa.. - zamyślił się - dobra nie stójmy tak, otwieraj drzwi-
-Przecież nie mam klucza, Ty tez nie masz?!-
-No jajebie.- pacnął się otwartą dłonią w czoło.. -Jak Zibi coś wymyśli..-
Zrezygnowani usiedliśmy na schodach, oparłam sie na łokciach na schodku wyżej, a Bartek siedział, dwa schodki niżej. Miałam bardzo fajny widok na jego plecy, które były tak wielkie, że przesłaniały mi pół świata.
-Masz cos do jedzenia kobieto ?-
-Kobieto ? Ty jako samiec alfa powinieneś sobie coś sam upolować.-
-Widzę przed sobą całkiem fajny kawałek mięsa, trochę kościsty ale jest..- wstał i zbliżył się do mnie, oparł ręce na schodku gdzie miałam łokcie i nachylił się do mojej szyi, przeszedł mnie niesamowity dreszcz, nie mogłam się poruszyć.. Schylił się i delikatnie dotknął ustami mojej szyji, przesuwał się w stronę środka twarzy, popatrzył mi w oczy i ... odsunął się bo właśnie usłyszeliśmy, że winda się otwiera. Nie wiedziałam co się dzieje, czy gdyby nie winda byśmy się całowali ?!
-O kurewa! zapomniałem Wam dać klucze..- Zibi chciał zrobic facepalm, ale uniemożliwiły mu to ręce zajęte pełnymi reklamówkami i smyczą. Doszedł do drzwi, i nie wiem jak ale wyjął z kieszeni klucze i otworzył swoje królestwo.
-Uwaga, może być troche kurzu, dawno tu nie byłem.- i poszedł do kuchni.
Mieszkanie było fajnie urządzone, tak nowocześnie ale bez przesady. Zabrałam swoja torbę i weszłam do środka, za mną Bartosz targał się ze swoim bagażem.
-Kuraś, czemu Ty nie masz koszulki ? Emma Cie tak załatwiła ? - zażartował Zibi.
-Długa historia stary ..-
Znieśli wszystkie torby, część wywalili i włożyli od razu do pralki.
-Jako że śmierdzisz najmniej z nas wszystkich, idziesz się myć ostatnia- zaśmiał się Kurek i wszedł do łazienki. W tym czasie poszłam do kuchni zobaczyć co robi Pan Bartman.
-Co robisz? - zapytałam i usiadłam na blacie.
-Rozpakowuje zakupy, pomogłabyś..-
-Widzę że dobrze Ci idzie- zaśmiałam się i dostałam.. garścią mąki!
-Co Ty robisz? - zeskoczyłam i zaczęłam strząsać z siebie biały proszek
-Zasłużyłaś.- powiedział poważnie, a ja zbliżyłam się w tym czasie do zlewu i ochlapałam go wodą.
-Wojna!- krzyknął i rzucił się na mnie
-Niee!! jesteś cały mokry!-
-Ciekawe dlaczego?- zaczęłam uciekać, ale za bardzo nie miałam dokąd, złapałam pierwsze co miałam pod ręką i schowałam za plecami, gdy sie do mnie zbliżył, dostał po głowie z.. ogórka! I to był nokaut, położył się na ziemi i trzymał za głowę i jęczał.
-Jezu! zabiłam Cię ? -powiedziałam
-Ała, nic nie widzę na oko- leżał i zwijał się. Pochyliłam się nad nim i wtedy
-Mam Cię!- rzucił się na mnie i zaczęliśmy się turlać po podłodze, szarpaliśmy się tak, że podciągnęłam mu koszulkę na głowę, a on całkiem ściągnął mi moją, wtedy z łazienki wyszedł [w samych bokserkach] Bartosz
-Co Ty masz na plecach ? I co Wy kurewa  robicie?! Co tu się dzieje?-
-Co masz na plecach, co masz na plecach- Zibi szybko się pozbierał i obejrzał mnie z góry do dołu.-Czemu tego wcześniej nie widziałem ? -
-Hmm... może dlatego że się przed Toba nie rozbierałam ? Jak mnie łaskotaliście to nie było widać.-
-Fajny ten tatuaż.. Może też sobie zrobie - Bartek ręką dotknął moich róż na plecach, znowu ten dziwny dreszcz!
 -Bartman idz się myć, bo też chce zacząć juz ten wieczór, wyskoczyć z jednego wygodnego dresiwa w drugie- klepnęłam po tyłku wstającego Zibiego, ten w odwecie złapał mnie za rękę, pociągnął do góry, wziął na ręce i wystawił na balkon. Na 7 piętrze. W samym staniku i dresie. No i zamknął drzwi patrząc mi prosto w oczy, jeszcze cwaniak oczko mi puścił.. i poszedł się myć.
-To są chyba jakieś żarty.- powiedziałam i oparłam się o barierkę, - Bartek wpuść mnie, proszę- zrobiłam oczy jak ze Shreka..
-Nic za darmo- powiedział i lekko uchylił drzwi i przytrzymał je nogą.
-Zimno mi już, no weź, to nie jest takie śmieszne- próbowałam przepchnąć drzwi, no ale jak przy takim wielkoludzie dać sobie radę..
-Mówię Ci, nic w życiu za darmo się nie dostaje.-
-Dobra. Co chcesz?- zapytałam
Puścił drzwi i pociągnął mnie za rękę do środka i objął w pasie.
-Co robisz?- zapytałam gdy patrzył mi w oczy i powoli się pochylał.. Dobrze że wtedy mnie nie sparaliżowało
-Przecież jesteś moją dziewczyną.-
-To była ściema, przecież wiesz że mam narzeczonego..-
-Narzeczony nie ściana, można go przesunąć- szepnął mi do ucha.. obejmował mnie tak, że nie mogłam się wyrwać. Postanowiłam zagrać w jego grę i przysunęłam się do jego szyi i lekko ugryzłam. Widać że go to zdziwiło, bo lekko zwolnił uścisk i wtedy się uwolniłam. Uciekłam do kuchni, po drodze zabrałam jakąś pierwszą lepszą koszulkę, włączyłam radio i zabrałam sie do przygotowywania pizzy, bo zobaczyłam wszystkie składniki i przepis przypięty do szafki. Przygotowałam wszystkie składniki do ciasta, pokroiłam paprykę, szynkę, pieczarki, brokuły.. Bartosz przyszedł w połowie, ubrany w spodnie od dresu, ale bez koszulki. Uświadomiłam sobie że to jego koszulkę mam na sobie.
-Oddasz mi ją?-
-Serio? Teraz ją chcesz? -
-Tak. Chcę. Oddaj- wyciągnął dłoń.
Hmm chyba trochę go zdenerwowałam
-Proszę.- zdjęłam jego koszulkę, a on ją założył. Dobrze, że w tej chwili Zibi wyszedł z łazienki. Bez słowa zabrałam swoje rzeczy i weszłam do zaparowanego pomieszczenia. Wychyliłam sie tylko i rzuciłam
-jak wyjdę to chce mieć coś do picia i jedzenia na stole chłopaki!-
-Tak jest pani sierżant- zaśmiał się Zibi a Kurek nie powiedział nic.


~~~~
taki zwrot akcji, co Wy na to ? :) zapraszam do komentowania, to motywuje! :*

a w Krk będę chodziła w stroju ludowym xd co nie Bożenko ? hahaha

25. Ta krew jest słodka, ta krew, ta krew..

-Czemu nie powiedziałaś, że będziesz ?-
-Do końca nie wiedziałam, obudziłam sie w samochodzie, z dziewczynami, które mnie uprowadziły jak spałam.. Widzisz ze w dresiwie jestem jeszcze-
-Oj tam, ładnemu we wszystkim ładnie przecież.-
-Widziałam, że Asia jednak była..-
-No tak, o właśnie idzie, poznasz ją- powiedział zadowolony, gdy zobaczyliśmy zbliżającą się do nas dziewczynę z wielką walizką.
-Kochanie, to Emma, wspominałem Ci o niej.-
-Tak, tak, widziałam parę Twpoich filmików, na serio są fajne- uśmiechnęłą się i podała mi rękę - Niestety, za godzinę mam samolot do Hiszpani - i tu zwróciła się do Zbyszka - odprowadzisz mnie, bo odprawa sie już zaczęła-
-Jasne, do zobaczenia Em- powiedział i zabrałwalizkę Asi..


Doszłam pod samochód, gdzie czekali siatkarze z dziewczynami
-No nareszcie, ileż można czekać.-
-To nie moja wina, że umiem sie zgubić koło domum, a co dopiero w wielkiej Warszawie!-
-Rachunki za nasze auta, pozostawione na parkingu koło lotniska będą kosmiczne..- powiedział Jarski
-Wygraliście grubą forsę, to chociaż będzie na parking- zaśmiałam sie i wypuściłam Chucka z auta. Siatkarze od razu sie na niego rzucili i zaczęli sie z nim bawić, choć przecież to bulterier, do najsłodszych psów nie należy.. Staliśmy tak chwilę, gdy dołączył do nas Zbyszek. Michał zapytał
-Poleciała?-
-Jeszcze nie, ale siedzi już w samolocie i czeka..-
-Ważne, że była, choć na chwilę- poklepał przyjaciela po ramieniu.
-Dobra chłopaki dość tego dobrego, pakujemy sie z Chuckiem do auta i komu w drogę temu czas.-
-Nigdzie nie jedziesz.- stanowczo powiedział Zbyszek. Popatrzyłam na niego z dziwną miną
-Przenocujesz u mnie, nie opłaca się po prostu jechać, za długo by to trwało i w ogole..- zaczął się tłumaczyć- Kuraś też u mnie zostaje dzisiaj, bo auto jest ciągle u mechanika... mistrz- powiedział z ironia w głosie.
-No skąd mogłem wiedzieć, że mu to tyle zajmie.. głupie auta.-
-To jak będzie?- popatrzył na mnie, a Kuraś wyglądał zza niego z błagalną miną.
-Zgódź się, będzie fajnie !-
-Ocho, juz się zaczynam bać, ale chyba nie mam innego wyjścia..-
-Huuuraaaa- wiadomo, Bartka lubi czasem ponieść, i w tej chwili zaczął mnie miażdżyć w swoich wielkich ramionach.
-Idioto, zaraz z ją połamiesz!- Jarski próbował mnie wyciągnąć z jego objęć i na szczęście mu się to udało.
-Do zobaczenia Emm- powiedział i przytulił mnie Misiek, a zaraz za nim rękę podała mi Monika, która przyjechała po niego. Potem pożegnałam się z Kubą, Agą, Kamą i Zatim. Po drodze pomachał nam jeszcze Winiar z auta. Staliśmy tak w 3 i zapadła niezręczna cisza. Każdy z nich miał koło siebie dwie duże torby..
-A Ty nie masz auta? Zwróciłam sie do ZB9-
-Nie, bo przyjechałem z Miśkiem i Monią..- i podrapał się po głowie.
-Jakoś musimy się zmieścić..-
-Nie ma innego wyjscia- każdy z nas podrapał się po głowie, zastanawiająć jak to wszystko pomieścić w małym bagażniku..
-Zbychu, bedziesz trzymał psa na kolanach z tyłu, a koło Ciebie wrzuci się jeszcze jedną torbę i będzie spoko-
-Czemu ja z tyłu ?!-
-Bo jesteś mniejszy-
-Wielkolud się odezwał-
-Nie kłócić mi się tu. Nie musicie jechać jak się Wam nie podoba-
-Dobra, dobra już będziemy grzeczni.-
-Wielkie dzieci z Was-
-Ciagle to słyszymy, sprzątaczki w hotelach najczęściej tak mówią-
-I maja rację, a teraz wbijać sie do środka i tłumaczcie Cioci Emmi gdzie jechać-
-Taka z Ciebie ciocia, jak z Kurasia tancerka go-go-
-Hmm ,przekonamy się wieczorem, Kurek obiecywał, że będzie fajnie..- zaśmiałam się.
-No właśnie, mówił że bedzie FAJNIE -zaakcentował to słowo Zibi
-Ej, możecie mnie nie obgadywać jak jestem obok ? wredoty. strzelam focha.-
-Strzelaj se strzelaj, możesz spać na wycieraczce pod mieszkaniem.- dobry szantaż nie jest zły 3:)
Po paru sprzeczkach i 'kurewach' na innych kierowców, dotarliśmy wreszcie na całkiem ładną okolicę, gdzie było pełno nowych bloków. Zbyszek powiedział gdzie mam zaparkować, i zaczęliśmy sie zbierać z auta... Torby się poklinowały, że przy wyciąganiu Bartosz tak ciągnął że urwał ucho torby i wylądował na tyłku. Prawie płakaliśmy ze śmiechu. Udało się w końcu wszystko wyciągnąć, ale teraz jak to zabierzemy...
-Pomogę Wam, mogę zabrać jedną torbę jakoś..-
-Masz Chucka, swoją torbę, poza tym połamiesz się przy tym.-
-Nie zaczynaj Zbigniewie.-
-Ty se grabisz...- i machnął torbę żeby mnie uderzyć, jednak odskoczyłam i zaskoczony Kuraś znowu wylądował na ziemi..
-Ejjaaaa, - prawie miał łzy w oczach..- ja chce przeżyć ten dzień..- i pozbierał się. Obładowaniu ruszyliśmy w stronę wejscia.
-Dobrze że jest winda, i Kuraś się wpakował ze swoimi walizkami do środka, Zbyszek dołożył jeszcze jedna swoją, wcisnął 7 i zamknął drzwi.. Słyszeliśmy tylko jakieś przekleństwa Kurasia.
-Jaki Ty niedobry- zaśmiałam się,
-Przecież i tak byśmy się nie zmieścili..- powiedział i diabelsko się uśmiechnął.

~~~~
średni taki post.. gdzieś mi zniknęła wena z poprzedniego ;)

24. Na prawdziwą miłość, pierwszą, drugą, siódmą masz tylko pięć minut..

Wsiadłam do auta, już jako kierowca, dziewczyny wygodnie usadowiły się z tyłu, a Chuck siedział koło mnie i patrzył przez okno, biedaczek.. Jechałam wg trasy wyznaczonej przez GPS, minęłyśmy znak informujący nas, że jesteśmy w Warszawie
-To teraz tylko tysiące uliczek, korków i jesteśmy na miejscu- stwierdziłam z przekąsem, bardziej sama do siebie, bo zobaczyłam w lusterku że dziewczyny śpią. Po paru soczystych 'kurewach' dojechałam w końcu na miejsce. Zaparkowałam w pobliżu, przecież nie będę płacić milionów za parking koło lotniska...
-Laski, budzimy się!- krzyknęłam, te się ocknęły.
-mamy jeszcze 20 minut zanim wysiądą i sie ogarną- powiedziała Aga po przeczytaniu sms-
-No to idziemy !- powiedziała Kama i spojrzała na mnie znacząco
-Nigdzie nie idę, jestem w dresie, bez make-upu- zobaczyłam ich oczy, jak koty ze Shreka.- poza tym ktos musi zostać z Chuckusiem- próbowałam sie wykręcić. Ale Kama bez słowa wyjęła z torebki tusz do rzęs i podkład
-To Ci powinno wystarczyc, a dres jak najbardziej spoko, taki wyjściowy nawet- próbowała tłumić śmiech.
-Spadaj małpo! O wszystkim pomyślałyście a o spodnioach dla mnie to już nie ?-
-Wszystko jest, na wszelki wypadek, ale w bagażniku w torbie..-
-INTELIGENTY!-
Szybko pomalowałam sie w lusterku, w sumie ładnemu we wszystkim ładnie, liczy się wygoda, a dres jest chyba najlepszym wynalazkiem wszech czasów. Najlepszym i najwygodniejszym.
-Idziemy i bez gadania, Chuckowi zostawimy uchylone okno, postaramy się szybko wrócić.-
No i oto tym sposobem dałam się namówić.. Powinnam poćwiczyć przed lustrem asertywność.

Weszłyśmy na lotnisko i zobaczyłyśmy tłum nastolatek i nie tylko z kartkami, flagami, w koszulkach. Stanęłyśmy gdzieś z boku, gdy nagle jakaś kobieta zaczęła machać na Agę
-Aga, Aga, chodzcie tutaj- zawołała, stała w wyznaczonym miejscu z boku, ale tak że było z niego wszystko widać, koło niej stały inne kobiety, dzieci, ludzie, jednak nie byli wymieszani z resztą przybyłych. Okazało się, że to specjalnie wytyczone miejsce dla rodziny.
Dziewczyny spojrzały na mnie
-Idzcie, ja tu postoję.-
-Nie zostaniesz tu, wkręcimy Cię tam- powiedziała Kama i pociągnęła mnie za rękę w stronę wyznaczonego miejsca. Wołającą kobietą okazała się żona Rucka. Pan z ochrony dziwnie na nas spojrzał,
-Agnieszka Jarosz- powiedziała i uśmiechnęła się jak najładniej umiała - a to narzeczona PAwła Zatorskiego- pokazała na Kamę - A to..- zastanowiła się - dziewczyna Bartka Kurka - stanęłam jak wryta i tylko zmierzyłam ją wzrokiem. Ochroniarz popatrzył na żonę Rucka, ta tylko kiwnęła głową, a ten nas wpuścił. Gdy juz się oddaliłyśmy od niego
-pojebało Cię !? Nie mogłabym być czyjąś siostrą? Tylko do razu dziewczyną? i to Kurka?! jajebie.-
-Spokojnie, ważne że nie poniesie nas tłum nastolatek- zagotowało się we mnie. Nawet nie zwróciłam uwagi, że stoi koło mnie żona Winiara, rodzice Zbyszka (poznałam po jego tacie), a koło nich chuda, wysoka blond włosa dziewczyna, pewnie Asia, do tego żony, narzeczone, dziewczyny i pewnie reszta rodzin. Stałam zła i zdenerwowana, jednak wszystko ze mnie uszło, gdy na horyzoncie pojawili się siatkarze i wszyscy zaczęli śpiewać hymn, a póżniej 'Dzię - ku- je - my '. Niesamowite chwile. Mimowolnie się uśmiechnęłam, a Aga objeła mnie ramieniem. Oj, niech nie myuśli sobie, żew tak łatwo jej to odpuszczę, no ale nie psujmy tej chwili. Usłyszeliśmy tylko
-Drodzy Państwo! Polska Reprezentacja Siatkarzy i ich złote medale! Prosimy nagródźmy ich wielkimi brawami.- nawet już nie pamiętam co się wtedy działo. Ludzie zaczęli się poruszać w ich stronę, prosić o autografy i zdjęcia a żony i rodziny spokojnie czekały z boku, choć było widać, że mają ochotę rzucić się im w ramiona. Potem poproszono o parę wywiadów, komentarzy i po około 1,5 godziny chłopaki mogli rzucić się na rodziny. Stałam jak słup soli na środku i tylko patrzyłam jak wszyscy dookoła witają sie ze soba, całują, płaczą.. To nie był dobry pomysł żebym tam jechała,a Chuck biedny siedzi w aucie.. Nagle zobaczyłam Bartka, choć w sumie trudno go nie zauważyć. Podeszłam do niego od tyłu i wcisnęłam mu palce w żebra.
-Cześć wielkoludzie- zaczęłam niepewnym głosem. On się odwrócił i.. tak po prostu położył torby i mnie porwał w ramiona. Nie spodziewałam się takiej reakcji.
-Jesteś wariatem, puść mnie!- próbowałam się wyszarpać, ale trochę cieżko.. W końcu mnie odstawił i spojrzał, że stoję w strefie dla rodziny i dziwnie na mnie popatrzył
-O nic nie pytaj.. Aga mnie wkręciła, mówiąc, że jestem Twoją dziewczyną..- popatrzyłam na niego niepewnie- Mogła powiedzieć że jestem siostrą, ciocią, cokolwiek, a ta od razu wyskoczyła z takim tekstem, przykro mi..- powiedziałam jednym tchem a on... zaczął się śmiać! po prostu, najzwyczajniej w świecie mnie wyśmiał
-Miliony kobiet chciałoby być na Twoim miejscu, a Ty taka wystrachana hahahaha-
-Strzelam focha!- Bartek sie zamyślił..
-Chodź tu do mnei moja dziewczyno, która ma narzeczonego, idziemy do reszty- objął mnie ramieniem i pociągnął za sobą
-Na serio, jesteś pojebany- zaśmiałam sie i ruszyłam za nim..
Podeszliśmy do paru siatkarzy, którzy zebrali się w jednym miejscu, by pewnie omówić szczegóły dotarcia do Spały za 3 dni.
-Chłopaki, patrzcie kogo Wam przyprowadziłem!- zawołał z daleka.
-Emmaaa!- rzucił się na mnie Kubiak, porwał mnie w ramiona tak, że miałam przed swoją twarzą twarz Zbyszka, uśmiechnęłam się tylko i rzuciłam nieme 'cześć'
-Misiek, wariacie, połamiesz mnie.- objęłam go i przydusiłam a potem potargałam jego włosy.
Ten łaskawie mnie postawił
-Dzięki Ci moja wybawicielko, nie będę spał na wycieraczce!- przytulił mnie Jarski.
Zbyszek podszedł i dał mi buziaka w policzek, wydłużając tą chwilę i powiedział mi na ucho
-czemu nie mówiłaś, że przyjedziesz?- Widząc to, Bartek
-Holla, holla, odczep się od mojej dziewczyny.- Wszyscy na niego dziwnie popatrzyli, ale widzialam że nie powie nic wiecej wiec przejęłam inicjatywę
-Aga m,nie wkręciła w stferę 'vip' - pomachalam palcami - mówiąc, że jestem jego dziewczyną - wskazałam na Kurasia.
-Hahaha co tej mojej Agusi do głowy nie przyjdzie- zaśmiał się Jarski.
-Dobra chłopaki, ja wam nie będę przeszkadzać, ale będę sie zbierała, bo czeka mnie długa podróż do Krakowa.. a Chuck siedzi w aucie i pewnie tęskni biedaczek.-
- Ty chcesz jechać do Krakowa? Teraz? przecież korki są.. w nocy dojedziesz..-
-Ale dojade. Idę po dziewczyny, bo bagaże mają u mnie-
-To my tez idziemy- pwoiedzieli
Popatrzyłam na zgraję siatkarzy idących przed siebie, którzy unikają jak mogą fanek, nie dziwię się im, pewnie zmęczeni. Jarski zabrał Agę pod ramię, ta pomachała na Kamę i wszyscy ruszyli w stronę wyjścia. Szłam z tyłu a koło mnie Zbyszek..

~~~~
za dużo weny mam  :D gdybym chcial skonczyc to pisac to byscie to czytały dwa dni, a za to w nagordę nasttępny post pojawi się dość szybko, bo Czubek [ja] ma wolne ;) buziaki :* piszcie koentarze, uwielbiam je czytać :*